1. sınıf zor değil ...

Yazmak için biraz beklemek istedim.

İlkokul başlayıp olan biteni görmeden ahkam kesmek istemedim.
İlk okul başlamasıyla beraber pek çok şeyin değiştiği ve anne babanın ama öncelikle çocuğun uyum sağlamakta zorlandığı kesin.
Lakin çözüm çok zor yada çok uzak değil bunu da gördüm.
İki önemli başlık var
İlki programlı olabilmek hem çocuk hem anne,baba için önemli
İkincisiyse ne yaşadığının, ne kadar süreceğinin farkında olmak.

Aslında önce sabır diyecektim ama bu yanlış olur,
çünkü sabır katlanılmak zorunda olan şeyler için kullanılan bir terim
ve okul hayatını katlanılmak zorunda olunan bir durum gibi görüreniz,
eninde sonunda bitecek veya düzelecek sabret derseniz işler hiçde kolay olmuyor.
Dahası bu duygu çocuğa da yansıyor.
Oda olanı sevmek yerine sadece sabredip derslerin, ödevlerin bitmesini bekliyor.

Doğrusu ne yaşadığını farketmek.
Okul uzun bir süreç ve yıllarca içerisinde olacağız.
Bu nedenle sabretmek yerine sevmek zevk almak eğlenmek gerekiyor.
Bir türlü okumayan, iki harfi birleştiremeyen yazmak istemeyen bir çocukla
ve bir yığın ödevle nasıl zevk alınır diyebilirsiniz.

İşin aslı öyle değil ama zaten iki günde okusalar yazsalardı
1. sınıfı bir ayda tamamlardık.
1. sınıf bir koca yıl ve o sınıfı bitirip okumayan öğrenci yok denecek kadar azdır
Yani bu yıl farklı bir sorun yoksa hepsi okuyacak
Öncelikle bunu düşünüp sakin davranmak lazım.
Tüm öğretilenler taşlar gibi yerlerine oturacak
Bugün bir türlü öğrenemiyor sandığımız çocuğumuz
Yıl devam ederken bir anda okuyan yazan bir çocuk olacak

Bir andanur inmeyecek çocuklara
pratik yaptıkça, yanlış yaptıkça, tekrar yaptıkça öğrenecekler
Bu nedenle sabretmeyi bırakın, benim gibi

Sadece bunun bir süreç olduğunu bilin ve çocuğunuza güvenin
Onlar inat yapmıyor, aptal değil yada beceriksiz değiller
Sadece zamana ihtiyaçları var.

Daha sonra aklımda olan kendi denediğim tekniklerden de bahsedeceğim iş kolaylaştıran
şimdilik sadece zamanın öneminden bahsetmek istedim :)

İyi dersler değil, iyi eğlenceler size vede bize...